Elie Coremans

Koekoek, ik ben Elie, geboren en getogen in Liereke pleziereke. Als jonkie werd al snel duidelijk dat ik een fascinatie had voor natuurschoon. Ik herinner mij nog goed hoe ik als kleuter door de tuin dartelde op zoek naar insecten. Met fonkelende oogjes ontdekte ik al snel een wereld waarin ik mij als enig kind volledig in kon uitleven.

Onder de vleugels van mijn papa trokken we er vaak samen op uit. Onze wandeltochten stonden meer in het teken van afstanden afleggen en genieten van het landschap. Zo af en toe stonden we wel eens stil bij een fladderend vogeltje, bloeiend plantje of zoemend insectje. Het bracht telkens een vonk teweeg die aanwakkerde tot iets groter, tot een alomtegenwoordige verwondering, een nieuwe aanschouwing van de wereld. De euforie voelen tijdens de ontmoeting met een waterspreeuw die zich als een waaghals in een snelstromend riviertje stort op zoek naar voedsel, hoe crazy is dat?!

Vogels kijken werd op den duur een manier van leven. Met de hulp van enkele oude rotten in het vak als leermeester en leeftijdsgenoten met dezelfde passie, groeide mijn natuurkennis aanzienlijk. Dag –en nachtvlinders waren een perfecte afwisseling in de kalmere zomermaanden, en zelfs mossen kregen de nodige belangstelling in de wintermaanden. Duidelijk een beetje een uit de hand gelopen hobby dus ;-)

De laatste jaren ben ik een beetje bedaard en heb ik mij meer toegespitst op andere aspecten. Zo maakte ik de laatste jaren regelmatig lange natuurreizen doorheen Europa. Zo fietste ik vorig jaar gedurende vijf maand van Duitsland doorheen de Balkan en Turkije naar Georgië. Deze reizen staan vaak in het teken van het eren van de kleine dingen in het leven waar we tegenwoordig niet altijd de tijd voor kunnen vinden.

Maar het is duidelijk dat je daarvoor niet heel Europa of de wereld moet afreizen. Vogels kijken dicht bij huis heeft iets kinderlijks, spannends en mysterieus. Ik wil dit bij mijzelf graag blijven aanwakkeren en heel graag met jullie delen. Tot ergens ten velde!